3 Temmuz 2009 Cuma

masallardan

Görmeni istediğim çok şeyler vardı.Bu yüzdendi sanırım bu gördürmene harcadığım çabam.Her fırtınada güçlenerek gelirdi çabalamam ama değmezdi hiç sana.Dardı kadrajın hayata bakan.Ben gördürmeye uğraşırdım sen görmemeye..
Görmek istemeyince insan göremiyor belkide.İstemediğini anlayınca istetmeye uğraştım bu seferde.Yorulmadan fırsat kolladım bunun için ama nafile.Elime geçen tek şey bana duyduğun 'bıkkınlık'.Başlıyordu bu seferde başka uğraşlar..Ne yapsam da beni yeniden sevse..Sevmedin.
Sevmediğine üzülmek için vaktim olmadı.Üzgünlüğümün asıl nedeniydi gösteremediğim şeyler.Düşünmeye bile gerek duymamıştın sen.Sadece senin görüşlerin diyerek savururdun beni ordan buraya.İnatçıydım..Babamın kızıydım.
Sen beni kovdun ben senden gitmedim.Günlerce elimde sıktım durdum gururumu ellerimde unufak olan kadar taki.Aramızda ki tek engeli de kaldırmış oluyordum böylece.gururlu kadını kendi ellerimle gömüp sana geldiğimde anladım.
"Seni anladım artık" dedim sana.Sen ban baktın boş gözlerle."Haklıymışsın dedim sonra".Kırışmış gözlerini benden yana çevirip gülümsedin."Ben hiçbir konuda haklı olmam,haklı olan hep sen olursun."
Doğruydun sen diye başlayıp giden cümlelerime sadece gülen sen..
Gurursuz ve inkar etmişliğimin mahçupluğunu hala üzerinde taşıyan ben..


Seni anlamıştım.Beni anlamıştın.Beni anlamıştım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder