Rüzgarın Tadı

Bir ses duydum sanki suyun altından gelirmiş gibi boğuk boğuk kulağıma ilişen..
Sesin geldiği yöne dönmeye kalktım arkamı,olmadı.Döndüm sandığım her yerde o ses vardı.Ben mi becerememiştim kaçmayı, o mu inattı anlayamadım..Düşünseydim bulabilirdim belki cevapları...Korktum düşünmekten.

Gece rüyama girdi sonra o ses.Rüyamda gördüm o sesi(ni).Duymadım gördüm.Ses karşımdaydı tuhaf bir biçimde.Neye benzetsem şeklini başka bir şey oluverdi bu seferde..O şekil değiştirdi,girdiği bütün kılıkları duydum bu seferde...Kafam allak bullak uyandım uykulardan.Sonra düşünmekten korktum yine ve unuttum sesin görüntüsü,görüntüsünün sesini.

Öyle bir unuttum ki hemde, ne zaman duysam görüntüyü ilk defa oluyormuş gibi kaçtım ondan.Kaçtım sandım daha doğrusu.Ne zaman peşimde mi(?) diye dönüversem arkamı burnumun dibinde buldum.Sese bakıcam diye kaç kere düşmelerden kurtuldum.Kurtarıldım.

Neye yormalı bu olanları onu düşündürüyor bana rüzgar.Gördüğüm sadece bir rüzgar olmasın dı? diye düşünüyor beynim.Bir rüzgarın bu kadar heyecanlandırması ne de saçma diye kızmam yanlış olmamalı o halde.Yanlış olsa da bir şey değişmeyecek ya işte.İş olsun.

Ama bir daha olursa böyle garipsediğim şeyler kaçmak yerine yüzleşmeyi deneyeceğim.Şu aptal korkuları ezipte un ufak etmenin tam vakti bence.

Sence?