6 Temmuz 2009 Pazartesi

dokunduğun hayatımdı

Seni unutmayacağımı söylemiştim.Unutucaksın demiştin.
Seni hep seveceğimi söylediğimdeyse bir gün biteceğini mırıldamıştın kulağıma.
Seni hiç bırakmayacağımı söylediğimde ise büyük konuşuyorsun diye söylenmiştin.

Unutmadım ve sevdim.Buna söyleyecek bir şeyin var mı..Elimde olmasa bırakmazdım da..Ama elimde olamadı.
Hep iki seçeneğimiz varken önümüzde sen yalnız tekini görmeyi seçtin.Kabul etmekten başka çarem yoktu sanırım.Ah bir dur diyebilseydim! Deseydim ne olacaktı ki.Sen yine gidecektin.Sen giderdin.Sen gitmeyi severdin.Ben de senin sevdiğin şeyleri severdim sen sevdiğinden.Bunu hiç sevemedim.
Adın hala geçiyor içimden ve sarılıyor belime.Anlıyorum beni düşündüğünü.Düşünemezsin biliyorum.Çok söylediler bana bunu.Ama direttim hep.'o beni bırakıp gitmez...'
Nasıl da inandırdım kendimi buna inanamıyorum.Koskoca yedi ay nasıl her gün gölgenle seviştim bilemiyorum.Gitmiştin işte.Bir daha sana dokunmak yoktu.Kulağına mırıldanmak,seni arzulamak yoktu.Bir daha gülemeyecktim sana,bir daha konuşamayacaktın sen.Gittiği yerde çürüyecekti benim aşkım.Bunları nasıl kabullenebilirdim ki hemen...
Vaz mı geçmeliydim senden?Bir daha gelmeyeceğini bile bile vazgeçmelimiydim?Bunu yediremedim kendime.Tüm duyularım sana çevrilmişken bir anda kocaman bir boşluğa dönüşmene alışabilirmiydim kolayca..Yedi ay boyunca hep hayalinle uyandım.Hayalinle uyudum.Rüyalarımda yine sen vardın.Gözlerimi açardım,gerçek çarpardı yüzüme.Ölümün buz gibi gerçekliği.
Ölmüştün demek...Demek bu kadar kolaydı beni bırakmak.Yaşamamız gereken çok şey varken sen nasıl ölebilirdin ki?Nasıl gömebilirlerdi seni?O nasıl alabilirdi ki canını bunca kişi varken.Dünyadaki sayılı meleklerden birini neden yanına istemişti ki..
Seni bir daha görmedim ve görmeyecektim.Herşeyim yıkıldı gidişinle.Üzüldüm çünkü herşeyimde sen vardın..Geleceğim çürüdü toprak altındaki bedeninle.Sana kızdım,geçti.Küstüm,geçti.Üzüntümde geçecek mi öylece.Ben bu duyuguyu atabilecekmiyim içimden.
Sensiz ilk adımımı attım hayata.Kabullenerek ölümünü.Unutmak için en önemli adımdı.Her nefesim acı acı şimdi ama geçeceğini söylüyorlar.Büyükannem dedemin ölümünü anlatıyor ve sonrasını.Banane sizden diye bağırıyorum her defasında.Banane insanlardan.Kimse anlamıyor içimdeki boşluğu.Eksikliğimin farkına varamıyor kimse.Sensiz tam olamadığımı göremeyecek kadar körleştiler.Bense kimseye tahammül edemeyecek kadar çekilmez bir kadınım sensiz.
İzlerin kaldı bedenimde.Her duyumda senden parçalar var.Gözlerimde görüntün..Sesin kulağımda.Dudaklarının sıcaklığı dudaklarımda..Kokun burnumda.Seni unutmaktan öyle çok korktum ki sevgilim; seni gömmeden önce gizlice ruhunu aldım yanıma.Sıkı sıkıya soktum içime.Başka türlü bırakamazdım seni asla...

Hayatıma dokunmuştun,izlerin kaldı hayatımda...
Beni asla unutma,çünkü ben seni unutmayacağım asla.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder