Derme çatma hayallerimin altından geçmenin uğursuzluk olduğuna inandırmış seni ; kendini benim düşmanım olacak kadar yücelten birisi.Senin de inandığın söylentileri rüzgarla geliyor hep kulağıma.Batıl inançlarınla asmak istiyorum seni krallığıma.Ama ona bile layık göremiyorum.
Kokuşmuş beklentilerinden sıkıldı artık içim.Boğuluyorum yanında.Ve seni düşmanım ilan edecek kadar yüceltiyorum.'O' bayanı kuyruğun varsayıyorum.O da seninle çürüyecek asıl layık olan yerde.
Uçurtmalar uçuruluyor bütün gökyüzünde.Uçurtmalarla uçuyor çocuklar.İçimden bir haykırış kopuyor hiç tatmadığım özgürlüğe.Damarlarım çekiliyor,kımıldayamıyorum.Bu duygunun adını nefret koyuyorum.Seni nefretimle boğuyorum.Geberiyorsun sonra.Vücudundaki bütün deliklerden fışkırıyor inançsızlığın,saçların toz olup savruluyor tüm kafirlerin üzerine."İbret" olsun diye.Cesedini sürüyerek yerde atıyorum bataklığa.Yitiyorsun.Kayboluyorsun.YOK oluyorsun işte ; yok ediyorum seni.Zerre kadar pişmanlık duymamacasına.
Ve kahkaha atıyorum hala duyabilirsin belki diye boşluğa.Sen de boşluğun bir parçasısın nasılsa..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder