SsS

Parmağı tetikte bekliyordu aşk hep.
Beni bir yerlerimden vumak için.Bekliyordu..Neden beklediğini bilemiyordum hiç bir zaman ama bende onu bekliyordum.Ne zaman vurur diye gün sayıyordum adeta ama o gün hiç gelmiyordu.O zamanını bekliyordu,ben o kurşunu hissetmeyi...
Sonra birden vazgeçiveriyordum ve bekarlık sultanlıktır diyen ilk kişinin ağzını öpiyim diyor gülüyordum."Ne de doğru söylemiş diyerek kendimi kandırıyor duruyodum!"
Tamamen kapanmıştı önceki yaralarım.Yeni bir yarayı da haketmiyordum sanırım.Bu yüzden hayatım geleceğimdeki mesleği planlamak,okulu düşünmek,arkadaş edinmek olmuştu.Çokça bir zaman içimdeki boşluğu görmezden geliyor bazen de orayı olur olmadık duygularla ört bas ediyordum.Yalanlarım dolduruyordu bazen de..
Sırf mutsuz olduğum anlaşılmasın diye yüzümden hiç silinmeyen gülümseyişim dolduruyordu.Tüm bunların arkasında sapasağlam ayakta dururken yağmur başlıyordu.Yağmur yağıyordu ve siliniveriyordu tüm çabalarım.Gözlerimdeki yağmur ıslaklığı saklayabiliyordu gözyaşlarımı.Ama güçsüz düşüveriyordum işte.

Çok sonra anladım.
Bir sabah kalkıp aynanın karsına gectiğimde farkettim.Ben de olan şeyden sende de olduğunu.Ruhumuzda aynı şeyi taşıyorduk.Ve ruhumda kopan bu heyecanı aynadaki bedenimde bile görebiliyordum.Öncekiler gibi değildin.Seni farklı kılan aşkı somutlaştırıyor olmandı sanırım.Yüzüne baktığımda görebiliyordum aşkı.Ve elimi uzattığımda dokunabiliyordum ona.
Sen aşktın.Sevgiydin,sevgiliydin.Annem babam ve çocuğumdun.Sen bendin.
Seni herşeyime saip olduğun için sevdim sanırım belki de.Belki de tadabildiğim en ılık duygu olduğun için.Çünkü sen hiç sıcak olup yakmamıştın beni ve asla soğuk olamamıştın.
İşte bu yüzden ben her gece yatarken seni düşünür yarınımızı planlardım.
Bu yüzden geleceğimdeki hayallerimde baş roldeydin sen.
Hayatımı yaşayan bendim,yaşatan sen...